Parafia Haczów
Miejscowość Haczów jest położona nad rzeką Wisłok w województwie podkarpackim. Została lokowany na prawie magdeburskim przez króla Kazimierza Wielkiego około 1352 roku. To właśnie z tego okresu pochodzą pierwsze zapisy na temat tej wsi. Przywilej lokacyjny Haczowa został potwierdzony przez Władysława Jagiełłę w 1388 roku. Wtedy też została utworzona tutaj parafia rzymskokatolicka. Król przeznaczył w tamtym czasie na uposażenie Haczowa 150 łanów frankońskich ziemi, na sołectwo 8 łanów i na kościół 2 łany.
Do 1632 roku Haczów był odrębną jednostką parafialną, a opiekę duchową nad kościołem i wiernymi sprawowali proboszczowie. W 1632 roku król Zygmunt III przydzielił parafię haczowską do uposażenia mansjonarzy krośnieńskich. Taki stan trwał do 1802 roku, kiedy to Haczów ponownie stał się odrębną jednostką parafialną z urzędem proboszcza.
O pierwszych haczowskich proboszczach wiemy niewiele. Przetrwały zaledwie ich imiona zachowane w formie podpisów na aktach. Jest Jan, Jakub, Klemens i dwaj Mikołaje. W roku 1448 następuje przerwa w aktach haczowskich a nowe nazwiska proboszczów pojawiają się dopiero w 1631 roku. Występują tu takie nazwiska jak: księża Stepkowie, Foltowicz, Prajsnarski, Szajnowski, Hejnarowicz, Szubrowski, Szlączkiewicz i świątobliwy Bienaszkiewicz. W następnych latach wymienione są nazwiska następujących księży: Staniszewski, Gołek, Dekański, Konieczko, Łątowski, Stokowski, Giebułtowski, Lechowicz, Bielecki, Jeśliński, Szymański.
W latach 1845-1890 proboszczem w Haczowie był ksiądz Gerard Lech. Po nim do roku 1933 ksiądz Józef Foryś. Następnie krótko probostwo objął ksiądz Tęcza, a od roku 1934 proboszczem był ksiądz Marcin Tomaka – budowniczy nowego kościoła.
Pod koniec XIX wieku haczowscy parafianie gromadzili fundusze na budowę nowego, murowanego kościoła. W czasie I wojny światowej oraz po niej zebrane fundusze zdewaluowały się. Pozostał jedynie materiał budowlany już zakupiony. Plany kościoła opracowywano trzykrotnie. Autorem pierwszych był architekt Zubrzycki, drugich – Falowski. Trzecie, według których rozpoczęto budowę nowego kościoła, opracował inżynier Harland. 15 sierpnia 1937 roku odbyło się poświęcenie placu budowy i wmurowanie kamienia węgielnego. W roku 1938 mury kościoła podciągnięto pod dach i nakryto blachą. W roku następnym dokończono budowę wieży i przystąpiono do tynkowania wewnątrz. 15 sierpnia 1939 roku odbyło się poświęcenie nowych dzwonów. Wybuch wojny przerwał prace.
26 czerwca 1940 roku proboszcz haczowski ksiądz Marcin Tomaka, który przed wojną rozpoczął budowę świątyni, został aresztowany i wywieziony do więzienia w Sanoku, następnie do Tarnowa i Oświęcimia. Stamtąd trafił do obozu w Sachsenchausen, skąd w grudniu 1940 roku przewieziony został do do obozu w Dachau, gdzie zginął 8 lipca 1942 roku. Obecnie toczy się jego proces beatyfikacyjny.
W czasie wojny nowy kościół zamieniony był na magazyn zbożowy. W tym czasie proboszczem parafii był ksiądz Wanat. Jego następcą został ksiądz Hejnosz, który w roku 1948 przeniósł nabożeństwa ze starego do nowego kościoła. Następnie proboszczem w Parafii Haczów był ksiądz Paweł Lis. Od roku 1960 do 1978 parafią zarządzał ksiądz Bronisław Jastrzębski i za niego dostosowano wnętrze kościoła do wymogów odnowionej liturgii, wykonano polichromię, zbudowano organy, otynkowano kościół na zewnątrz oraz zbudowano nową plebanię. W latach 1979-2013 proboszczem w Haczowie był ksiądz Kazimierz Kaczor, a od 2013 roku tę funkcję pełni ksiądz Adam Zaremba.